شربت هیدروکسی زین یک داروی ضدحساسیت از گروه آنتی هیستامین های خواب آور است که برای کاهش خارش های پوستی، حالت تهوع، استفراغ و اضطراب مصرف می‌شود. این دارو با مهار اثر هیستامین، ماده شیمیایی طبیعی در بدن، علائم حساسیت را کنترل می‌کند. این دارو را باید طبق دستور پزشک و با توجه به سن و وضعیت پزشکی شما استفاده کنید. این دارو ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد و عوارض جانبی مانند خواب آوری، گیجی، تشنج و حرکات بی قرار را ایجاد کند.
عوارض جانبی
عوارض جانبی این دارو ممکن است شامل خواب آلودگی، گیجی، تشنج، حرکات بی قرار، سردرد، دهان خشک، تهوع، استفراغ، تنگی نفس و پف یا تورم در صورت یا زبان باشد. این عوارض ممکن است با سایر داروها یا الکل تشدید شوند. اگر از این عوارض رنج می‌برید یا علائم حساسیت مانند کهیر یا خارش دارید، باید به پزشک خود مراجعه کنید.
برای جلوگیری از عوارض جانبی این دارو، باید به نکات زیر توجه کنید:
- از مصرف الکل یا داروهای خواب آور، آرام بخش یا ضد درد همراه با این دارو خودداری کنید، زیرا ممکن است خواب آلودگی شما را تشدید کنند.
- از رانندگی یا انجام فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز و هوشیاری دارند، پرهیز کنید تا اطمینان حاصل کنید که این دارو باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما نمی‌شود.
- از مصرف داروهای دیگر که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، مانند آریپیپرازول، آمفتامین، لورازپام، سیکلوبنزاپرین و ملاتونین، بدون مشورت با پزشک یا داروساز خودداری کنید.
- در صورت بارداری یا شیردهی، قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
- در صورت سابقه‌ای از بیماری‌های قلبی، کبدی، کلیوی، چشمی، صرع یا مشکلات تنفسی، پزشک خود را مطلع کنید.
بعضی از علائم و نشانه‌هایی که ممکن است نشان دهنده‌ی واکنش آلرژیک یا عوارض جانبی شدید به این دارو باشند، عبارتند از:
- تورم یا پف در صورت، لب‌ها، زبان یا گلو
- تنگی نفس یا سرفه
- کهیر، خارش یا بثورات پوستی
- ضربان قلب سریع، کوبنده یا نامنظم
- سرگیجه، غش یا تشنج
- درد یا ناراحتی در قفسه سینه
- تغییرات در بینایی
- پوسته شدن یا تاول پوست
در صورت بروز هر کدام از این علائم، باید فورا مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک خود مراجعه کنید.
نگهداری دارو
برای نگهداری دارو، باید به نکات زیر توجه کنید:
- دارو را در دمای اتاق و دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید.
- دارو را در ظرف بسته و اصلی خود قرار دهید.
- دارو را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری کنید.
- دارو را پس از تاریخ انقضای آن استفاده نکنید.
- دارو را در توالت یا لوله‌های فاضلاب دور نریزید.
در صورت بالادوز مصرف دارو، ممکن است علائمی مانند:
- خواب آلودگی شدید یا بی‌هوشی
- سرگیجه، گیجی یا توهم
- تشنج
- ضربان قلب سریع و نامنظم
- مشکل در تنفس
- اختلال در ادرار کردن
بروز کند. در این صورت باید فورا به پزشک یا مرکز فوریت‌های پزشکی مراجعه کنید.
تداخل دارویی
با توجه به منابع موجود، داروی هیدروکسی زین ممکن است با داروهای زیر تداخل دارویی داشته باشد:
- آنتی‌هیستامین‌های دیگر مانند دیفن هیدرامین یا ستیریزین
- داروهای خواب‌آور و اضطراب مانند آلپرازولام، دیازپام یا زولپیدم
- داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای مانند آمیتریپتیلین یا ایمیپرامین
- داروهای کاهنده فشار خون مانند کلونیدین یا متوپرولول
- داروهای مضعف کننده سیستم عصبی مرکزی مانند آلکل، مورفین یا کودئین
- داروهای اثرگذار بر ضربان قلب مانند آمیودارون، سوتالول یا کینیدین
برای جلوگیری از تداخلات نامطلوب، لازم است قبل از شروع مصرف هیدروکسی زین، لیست کامل داروهای خود را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
چند داروی ضد حساسیت دیگر
برای حساسیت، داروهای مختلفی وجود دارد که بر اساس نوع و شدت علائم، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. برخی از این داروها عبارتند از:
- آنتی‌هیستامین‌ها: این داروها با مهار اثر هیستامین، ماده‌ای که در واکنش آلرژیک تولید می‌شود، علائم حساسیت را کاهش می‌دهند. این داروها می‌توانند به صورت قرص، شربت، قطره چشم یا بینی یا آمپول مصرف شوند. برخی از آنتی‌هیستامین‌های رایج عبارتند از سیتیریزین، لوراتادین، فکسوفنادین، کلروفنیرامین و دیفن هیدرامین. بعضی از این داروها خواب‌آور هستند و بعضی خیر.
- کورتیکواستروئیدها: این داروها با کاهش التهاب و ورم بافت‌های درگیر در حساسیت، علائم را تسکین می‌دهند. این داروها معمولا به صورت قطره بینی یا استنشاقی یا تزریق تحت پوست یا عضلانی مصرف می‌شوند. برخی از کورتیکواستروئیدهای رایج عبارتند از بودزونید، بکلومتازون، فلوتیکازون، مومتازون و پردنیزولون.
- ضد احتقان‌ها: این داروها با کاهش تورم و جریان خون به بینی، باعث باز شدن راه های تنفسی می‌شوند. این داروها معمولا به صورت قطره یا اسپری بینی یا قرص مصرف می‌شوند. برخی از ضد احتقان‌های رایج عبارتند از پسودوافدرین، فنلفرین، اسکسایلومتازولین و اسپیرین.
- مهارکننده‌های لئوکوترین: این داروها با جلوگیری از تولید لئوکوترین، ماده‌ای که در واکنش آلرژیک تولید می‌شود و باعث تورم و تحریک رود های هوایی می‌شود، علائم حساسیت را کم کرده و عملکرد رود های هوایی را بهبود می‌بخشند. این داروها معمولا به صورت قرص مصرف می‌شوند. برخی از مهارکننده‌های لئوکوترین عبارتند از مونتلوکاست و زافیرلوکاست.
بچه ها هم میتونن از این دارو استفاده کنند
خیلی خوب بود. بچه ها هم میتونن از این دارو استفاده کنند؟
این دارو ممکنه حساسیت زا هم باشه ؟